Εισπνέουμε αέρα και εκπνέουμε…
Κουβέντες του Ανέμου, Λόγια του Αέρα.
Ας δούμε μερικά…
“Αλήθεια, πώς πιστεύεις θα αλλάξει η κατάσταση;”
“Ποια κατάσταση;”
“Η κατάσταση γύρω μας.”
“Μα… άλλη κατάσταση βλέπω εγώ και άλλη εσύ”.
“Τι εννοείς;”
“Μια μείωση μισθού είναι ευχάριστη για τον εργοδότη και δυσάρεστη για τον εργαζόμενο. Αυτή καθαυτή η μείωση τι είναι; Ευχάριστη ή δυσάρεστη;”
“Κατάλαβα που το πας, αλλά δεν παύει να είναι μια αλλαγή στα οικονομικά δεδομένα”.
“Ακριβώς. Αλλά επιφέρει διαφορετικά αποτελέσματα στον εμπλεκόμενο, ανάλογα με την γωνία θέασης, ή συμμετοχής, στην κατάσταση”.
“Οπότε;”
“Οπότε θα πρέπει να είσαι προσεκτικός στο ποια είναι τα συμφέροντα του διπλανού σου με τον οποίο κάποιοι σε έπεισαν να φωνάζεις “Εμείς””.
“Δηλαδή;”
“Αν είσαι εργάτης και ο διπλανός σου στην εξέγερση βιομήχανος, η Αλλαγή που από κοινού ζητάτε είναι απλά μια λέξη… πίσω από την οποία κρύβονται εντελώς αντίθετες Πραγματικότητες για καθέναν που σαν ομάδα ζητάτε το ίδιο πράγμα”.
“Και τελικά;”
“Μην περιμένεις να αλλάξει καμία κατάσταση μέσα στα πλαίσια του “Εμείς”. Ξεκίνα την Αλλαγή πρώτα από το “Εγώ””.
Ο Άνθρωπος είναι κοινωνικό όν…
χρειάζεται ένα “Εμείς” για να αισθάνεται ασφάλεια, χρειάζεται να ΑΝΗΚΕΙ σε μια ομάδα.
Και οι περισσότεροι άνθρωποι φωνάζοντας “Εμείς”, απλά ενισχύουν το “Εγώ” του αρχηγού της ομάδας…
έχοντας πειστεί πως δεν είναι σωστό να σκέφτονται το αγαθό “Εγώ” το δικό τους, το οποίο χρειάζεται για να εξελιχθεί ο Εαυτός τους.
Ο οπαδός του πολιτικού κόμματος λέει “βγήκαμε πρώτοι στις εκλογές”.
Ο οπαδός της αθλητικής ομάδας λέει “παίξαμε ωραία μπάλα χθες”.
“Εμείς” και οι “Άλλοι”…
Και η γνωστότερη Τεχνική Δύναμη, αλλά και Μέθοδος Εξουσιασμού:
Διαίρει και βασίλευε…
“Και τελικά;”
“Τελικά τι;”
“Τελικά τί θα κάνεις;”
“Τί θα κάνω, ή τι θα πω ότι θα κάνω;”
“Ποια η διαφορά;”
“Μεγάλη. Όταν πω τι θα κάνω, θα το κάνω ταυτόχρονα στη Φαντασία μου… άρα θα έχει ήδη γίνει σε μια άλλη Πραγματικότητα και δεν μπορεί να ξαναγίνει εδώ”.
“Οπότε;”
“Οπότε θα το δεις όταν το κάνω”.
“Γιατί;”
“Γιατί αν το έχεις ακούσει πριν το δεις, δεν θα το δεις, αλλά θα βλέπεις αυτό που νομίζεις πως έχεις ακούσει”.
“Οπότε;”
“Περίμενε και θα δεις…”
Φέρνουμε το Αύριο, Σήμερα…
“Να κάνουμε κάτι”, φώναζε ο όχλος…
“Ναι, αλλά τι;”, απάντησε εκείνος.
“Δεν ξέρω, κάτι”.
“Το κάτι είναι σχετικό, πιο ειδικά κάτι;”
“Δεν ξέρω, κάτι”.
Και εκείνος απομακρύνθηκε. Γιατί κατάλαβε…
Δεν ήθελαν να κάνουν απολύτως ΤΙΠΟΤΑ.
Ήθελαν απλώς να τον δουν να κάνει κάτι διαφορετικό.
Ίσα ίσα για να τον κατηγορήσουν μετά ότι το έκανε λάθος.
Και συνέχισαν να φωνάζουν…
Και πάντα μια Επ-Ανάσταση καταλήγει με ΕΝΑΝ στον Σταυρό ή την Αγχόνη και τον όχλο που μέχρι χθες τον αποθέωνε, τώρα να τον λοιδορεί.
Γιατί στην “Πραγματικότητα” όλοι είναι βολεμένοι στην Μη Πράξη τους…
“Πάρε ένα πιάτο και πέτα το κάτω.”
“Οκ, το πέταξα.”
“Έσπασε;”
“Ναι.”
“Τώρα πες του συγνώμη.”
“Συγνώμη.”
“Έγινε όπως ήταν πριν;”
“Όχι.”
“Κατάλαβες;”
Μέχρι εδώ το έχετε δει σε μερικές δεκάδες Τοίχους, ή μάλλον “ντουβάρια” του Facebook, που θεωρούν πως κάνουν μάθημα σε 5χρονα παιδιά με μαθησιακά προβλήματα.
Για να το συνεχίσω εγώ:
“Κατάλαβα.”
“Τι κατάλαβες;”
“Πως εγώ κλαίω ένα πιάτο γιατί εσύ ήθελες να πουλήσεις εξυπνάδα και όχι μόνο δεν μου ζητάς συγνώμη που μου προκάλεσες ζημιά, αλλά βγάζεις και την εξυπνάδα σου στο Facebook για να πουλήσεις μαγκιά και να μαζέψεις like.”
“Πώς το κατάλαβες;”
“Χρησιμοποίησα την Νοημοσύνη μου για να σκεφτώ και όχι την Συναισθηματική μου Νοημοσύνη για να πατήσεις πάνω της χειραγωγώντας με…”
Διαβάστε επίσης:
1. Walking & Blogging.
4. Κόσμοι, Υπόκοσμοι και η Ουρά του Παγωνιού.
5. Mind Control.
6. Κραυγές της Σιωπής.
©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.