Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Υπάρχουν όντα που τρέφονται με συναισθήματα, κυρίως την σεξουαλική ενέργεια που παράγει κάποιος άνθρωπος. Αν διαφωνείτε, δεν μένει παρά να αναλογιστείτε τα σεξουαλικού περιεχομένου μηνύματα που λαμβάνουμε κάθε μέρα από οτιδήποτε μας τριγυρίζει.
Άλλα όντα τρέφονται με άλλες ποιότητες ενέργειας που παράγει ο άνθρωπος, κυρίως από τις αρνητικές σκέψεις. Και πάνω απ’ όλα υπάρχουν όντα που τρέφονται με τις σάρκες και το αίμα των ανθρώπων, για αυτό και τόσες χιλιάδες άνθρωποι, κυρίως παιδιά, εξαφανίζονται κάθε λεπτό από τους γύρω τους. Αυτά τα όντα θα μάθουμε να αναγνωρίζουμε γιατί κρύβονται πολύ καλά ανάμεσά μας, πολλές φορές με ανθρώπινη μορφή, αλλά με τελείως διαφορετικό γενετικό κώδικα.
Όταν οι Τιτάνες και οι Θεοί βρίσκονται σε πλήρη πύκνωση, αφήνοντας την αιθερική μορφή τους, στις φλέβες της Ρέας, του Ουρανού και όλων των άλλων δεν ρέει, προσέξτε δεν γράφω «έρεε», αίμα, αλλά μία άλλη γαλάζια ουσία γνωστή σαν ιχώρ. Όπως λέει και ο Όμηρος (Ιλιάς Ε, 339-342) αναφερόμενος στον τραυματισμό της Αφροδίτης: «έτρεχε το άμβροτο αίμα της θεάς, ο ιχώρ, γιατί αυτοί δεν τρώνε άρτο ούτε πίνουν οίνο, για αυτό και δεν έχουν αίμα και είναι αθάνατοι». Εντύπωση προκαλεί η λέξη «άμβροτο» (μη φαγώσιμο) με την οποία χαρακτηρίζει ο Όμηρος τον ιχώρα, πράγμα που υποδεικνύει την διαφορετική ποιότητα του ιχώρος από το αίμα, το οποίο αποτελεί έδεσμα εξαιτίας των ουσιών του που είναι απαραίτητο για τις ενσαρκώσεις των άυλων οντοτήτων.
Για αυτό τον λόγο και οι σημερινοί «αγαθοί ποιμένες» των ανθρώπων λέγονται «γαλαζοαίματοι», αν και στην πραγματικότητα δεν είναι όλοι τόσο αγαθοί, ούτε τόσο… άνθρωποι. Στην συνέχεια θα δούμε ότι το αίμα αρχίζει και φαίνεται στην ιστορία μας πολύ αργότερα, όταν οι Θεοί θα αρχίσουν να σμίγουν με τους γήινους. Και αυτό το ανθρώπινο αίμα, τόσο εκείνα τα χρόνια όσο και σήμερα, αποτελεί ένα πρώτης τάξεως έδεσμα για ορισμένα πλάσματα που δεν κυκλοφορούν τόσο πολύ την ημέρα, αλλά στην ουσία κινούν τα νήματα μιας Ανθρωπότητας τόσο κοιμισμένης και αποχαυνωμένης, που δεν καταλαβαίνει ότι αποτελεί προϊόν… εκτροφής.
Και ίσως τώρα δείτε και μια κρυμμένη πλευρά του λεγόμενου «Προσφυγικού», ειδικά όσον αφορά στο θέμα των «ασυνόδευτων παιδιών» που εξαφανίζονται κατά εκατοντάδες από προσώπου γης.
Πλευρά που οι γραβατωμένοι «δράκοι» της Ε.Ε. φυσικά και δεν θα θίξουν ποτέ…
Ο Όμηρος δεν μιλούσε μόνο για θνητούς, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, για βροτούς (φαγώσιμους), όπως και οι τρεις μεγάλοι Τραγωδοί.
Πιο λακωνικός ο μεγάλος ερευνητής Charles Fort (googlάρετέ τον), έλεγε:
«We are Property…»
… η συνέχεια στο βιβλίο “Η Αδελφότητα της Φλόγας”.
Όταν κλείσετε αυτό το βιβλίο, η Πραγματικότητα γύρω σας δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…
ΕΣΕΙΣ δεν θα είστε ποτέ ξανά οι ίδιοι.
Διαβάστε επίσης:
1. Η Θυσία της Θεσσαλίας.
©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.