Έλληνες και Ραγιάδες

Οι Έλληνες έφτιαξαν

Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος

Οι Έλληνες κάποτε μεγαλουργούσαν…
η Φλόγα της Δημιουργίας έκαιγε μέσα τους και υμνώντας το Κάλλος, υμνούσαν την Ζωή.
Οι Έλληνες έφτιαξαν τους θεούς τους καθ’ εικόνα και ομοίωση τους…
Απόλλωνες και Αφροδίτες, και Νύμφες και Νηρηΐδες και Μούσες και μύρια ακόμη πλάσματα ανθρώπινης θωριάς που αντάμα με τους ανθρώπους κυνηγιόντουσαν στα λιβάδια παίζοντας ή πολεμώντας την ημέρα…
ξαπλώνοντας στα κρεβάτια του έρωτα την νύχτα, κάνοντας αυτό που οι Έλληνες ξέρουν να κάνουν για να τιμήσουν την Ζωή…
Έρωτα και Πόλεμο με όλη τους την Ορμή, σαν να μην υπάρχει Αύριο.
Οι Έλληνες δεν προσκυνούσαν ούτε άνθρωπο ούτε είδωλο…
οι Έλληνες δεν είχαν Αφέντες τους θεούς τους, τούς είχαν ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Η Αδελφότητα της Φλόγας» μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Οι Μαυροφορεμένοι Αφέντες

Μέχρι που ήλθαν κάποιοι μαυροφορεμένοι και τους έμαθαν να μην υμνούν την Ζωή…
και με τον Φόβο του Θανάτου τούς υπέταξαν και από “Τέκνα Θεών” έγιναν “Δούλοι του Θεού” ΤΟΥΣ.
Και λέγοντάς τους να μην τιμούν Είδωλα, τους έδωσαν είδωλα να προσκυνάνε…
σε Ε-κείνους που δεν είχαν μάθει μέχρι τότε να σκύβουν το κεφάλι ούτε σε θεό ούτε σε άνθρωπο, να σκύβουν να φιλάνε το χέρι μαυροφορεμένων τύπων που φωνάζουν Δέσποτα (Αφέντη).
Κάνοντας εθνικό ήρωα των απογόνων του Αλεξάνδρου και τους Λεωνίδα και του Κολοκοτρώνη τον καμπούρη… Καραγκιόζη που φιλάει τούρκικες “κατουρημένες ποδιές” για να επιβιώσει, όχι για να Ζήσει.
Να προσκυνάνε κόκαλα και χέρια και πόδια ανθρώπων που πέθαναν, βρικολάκιασαν και δεν έλιωσαν στον Ρου της Ιστορίας…
για να γίνουν τα Τοτέμ της Υπακοής στους Αφεντάδες που τα περιφέρουν δεξιά και αριστερά για να σκύβουν οι γονατιστοί λαοί το κεφάλι.
Και από Ελεύθεροι Έλληνες έγιναν ειδωλολάτρες ραγιάδες…

Και εκεί που η ματιά τους αντίκριζε καλοσχηματισμένα σώματα να είναι φορείς διαυγών πνευμάτων και ενάρετων ψυχών που πατούσαν κάποτε τα ίδια Ελληνικά χώματα που πατάμε εμείς σήμερα, τους έδωσαν κάτι αποστεωμένους τύπους που έζησαν, λένε, στο… Ισραήλ και την Μέση Ανατολή να τους ελέγχουν με την άγρια ματιά του δικού ΤΟΥΣ Πανόπτη Οφθαλμού μέσα από τις σκοτεινές εκκλησιές που έχτισαν εκεί που κάποτε στέκονταν τα ολοφώτεινα Ιερά τους.
Και οι μαυροφορεμένοι με τις μεγάλες κοιλιές και τα απωθημένα από τις καταπιεσμένες ορέξεις του κορμιού που τους γεμίζουν κακία τα μάτια όταν μιλάνε για Αγάπη να τους κρατούν υπάκουους στον δικό ΤΟΥΣ θεό αν θέλουν όταν πεθάνουν να πάνε στην αγκαλιά του Αβραάμ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Το Φιλί της Μέδουσας» μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Η Χειραγώγηση του Φόβου

Ναι, του ίδιου Αβραάμ που δεν δίστασε να θυσιάσει τον ίδιο του τον γιο για να δηλώσει την υπακοή στον δικό ΤΟΥ θεό…
φανταστείτε τι θα ήταν διατεθειμένος να κάνει σε έναν ξένο που βρίσκεται στην αγκαλιά του για να τα έχει καλά με τον δικό ΤΟΥ θεό.

Και σήμερα, την Εποχή του Μεγάλου Πολέμου για την Ελευθερία του Ανθρώπου, η Ελπίδα των λαών για να αναζωπυρώσει την Φλόγα της Ελευθερίας, την Δελφική Φλόγα, την Φλόγα των Μυστών των Ελευσινίων, οι Έλληνες, συνωστίζονται στις ουρές για να προσκυνάνε γονατιστοί… κόκαλα.
Τι δουλειά έχουν οι Έλληνες να προσκυνάνε κόκαλα ρε;
Τι δουλειά έχουν οι Υμνητές της Ζωής να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στον Θάνατο και τους μαυροφορεμένους Δεσποτάδες…
υπομένοντας στωικά την μοίρα που τους γράφουν οι Αφέντες τους αντί να ξεσηκώνονται για να αποτινάξουν τον Ζυγό της Σκλαβιάς;

Αποσπάσματα από την ποιητική συλλογή «Στιγμές» μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Έλληνες και Ραγιάδες

Χιλιάδες ραγιάδων να στέκονται σε ουρές για να προσκυνήσουν κόκαλα…
Χιλιάδες ραγιάδων να ρίχνουν στα πανέρια των μαυροφορεμένων κοιλαράδων με τα ακριβά αμάξια τα Ευρώ από το υστέρημά τους.
Μέχρι οι Αφέντες να τους δώσουν το παράλληλο νόμισμα…
το Geuro.
Κάνοντας τους παλαιότερα Έλληνες και τώρα ραγιάδες…
γκιαούρηδες.
Γιατί το “Έλληνας” δεν τους αξίζει…

Οι Έλληνες έφτιαξαν τους θεούς τους καθ’ εικόνα και ομοίωση τους…
για αυτό και μεγαλουργούσαν.
Όχι πια…

Αν θέλεις να χτίσεις Ακρόπολη, πρέπει να γίνεις σαν Εκείνους που έχτιζαν Ακροπόλεις…

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Η Φλόγα των Μυστών» μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Διαβάστε επίσης:
1. Τα Ελληνικά Μυστήρια και η Ανάσταση της Ψυχής.
2. Η Προπαγάνδα της Παλαιάς Διαθήκης
.
3. Η Φλόγα των Μυστών.

©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.

Επικοινωνήστε μαζί μου

Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.

Discover more from Nick Panagodimitropoulos

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading