Γιατί γράφουμε;

Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος

Τί άραγε είναι αυτό που μας ωθεί στο να γράφουμε;
Η δίψα για επικοινωνία, η θέληση να δηλώσουμε την ύπαρξή μας, η ανάγκη να μοιραστούμε τις γνώσεις που έχουμε κερδίσει στο Ταξίδι μας, ή ίσως απλά η θέληση να τονωθεί το “Εγώ” μας;
Και τι στην ευχή είναι αυτές οι “Μούσες” που μας τραγουδούν τα όσα γράφουμε;

Άραγε…
αν ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Ίων Δραγούμης, ο Περικλής Γιαννόπουλος, ο Κωνσταντίνος Καβάφης είχαν προφίλ στο Facebook, πόσα “like” θα μάζευαν σε κάθε ανάρτησή τους, την οποία θα έκαναν οι ίδιοι;
Όλοι όσοι κάνουμε like σε κάποιο κείμενό τους δεκαετίες μετά τον θάνατό τους, θα το κάναμε και αν ήμασταν σύγχρονοί τους;
Και γιατί άραγε η αξία κάποιου να αναγνωρίζεται μόνον μετά θάνατον και να μην μπορούμε να τον εκτιμήσουμε όσο τον έχουμε δίπλα μας;
Γιατί να μην μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι είμαστε ευλογημένοι να μας τιμά με την φιλία του ένας άνθρωπος για τον οποίον θα μιλούν οι κατοπινές γενιές;

Είναι κάποια προφίλ στο Facebook που έπειτα από κάθε επίσκεψή σου σε αυτά αισθάνεσαι πιο αισιόδοξος, πιο σοφός, πιο κερδισμένος.
Είναι τα προφίλ που ΔΙΝΟΥΝ, χωρίς να ζητάνε.
Είναι τα προφίλ που ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ, χωρίς να κάνουν θόρυβο.
Είναι τα προφίλ της ΟΥΣΙΑΣ και όχι της Ματαιοδοξίας.
Είναι τα προφίλ που θα έπρεπε να έχουμε σαν Πρότυπο Φατσοζωής, έτσι ώστε μέσα από την αλληλεπίδρασή μας με την δεύτερη, ή μάλλον την παράλληλη, ζωή που ζούμε σαν avatars στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ που λέγεται Facebook, να εξελισσόμαστε σαν άνθρωποι στην κανονική μας Ζωή.

Άραγε…
ανάμεσα στους διαδικτυακούς μας φίλους που μας συντροφεύουν με τα γραπτά τους στους τοίχους του Facebook, του Twitter και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν εκείνοι που στο μέλλον θα είναι οι “θρύλοι” της Γνώσης; Εκείνοι που εμείς γεροντάκια πια, όσοι προφτάσουμε, θα κομπαζόμαστε: “όταν όλοι μιλούν για αυτούς, εμείς μιλούσαμε μαζί τους;“

Όταν εμείς θα έχουμε επιστρέψει στην αρχική μας ουσία και θα έχουμε γίνει Αστρόσκονη, το Όνομά μας είναι αυτό που θα έχουμε αφήσει κληρονομιά και ίχνος πίσω μας, να θυμίζει το Πέρασμά μας από αυτή την Πραγματικότητα…

Διαβάστε περισσότερα άρθρα από την κατηγορία “Σκέψεις” εδώ.

©2004-2023 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.

Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.