Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Σε αυτό το απόσπασμα από το βιβλίο, θα δούμε μια “απαγορευμένη” τεχνική Δύναμης, η οποία βασίζεται στο sex.
Αντιγράφω από το βιβλίο μου “Το Φιλί της Μέδουσας”:
Μπήκαν στο αυτοκίνητο του Άλκη και κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του. Μόλις μπήκαν μέσα και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους, ο Άλκης τράβηξε την Λένα στην αγκαλιά του…
και για ακόμη μια φορά οι ανάσες τους έσβησαν η μία μέσα στην άλλη. Την τράβηξε στην κρεβατοκάμαρα βγάζοντας ο ένας τα ρούχα του άλλου.
Ξάπλωσαν στο κρεβάτι με την ατμόσφαιρα γύρω τους να φορτίζεται από το παραμικρό άγγιγμα ανάμεσά τους, το μικρότερο χάδι του ενός στο κορμί του άλλου ήταν έτοιμο να γεννήσει την σπίθα που θα τους έκανε στάχτη. Οι γλώσσες τους έσμιξαν σαν δύο ξίφη που πάλευε το ένα να καταβάλει το άλλο, οι ανάσες τους έγιναν μία και ο κόσμος γύρω τους έπαψε να υπάρχει, λες και το φιλί τους είχε υλοποιηθεί σε Μέδουσα για να πετρώσει τον Χωροχρόνο γύρω τους σε μία και μόνη Στιγμή.
«Μου έλειψες τόσο αγάπη μου», είπε ο Άλκης ενώ μετρούσε με την ανάσα του σπιθαμή προς σπιθαμή το σώμα της Λένας, ξεκινώντας από τον λαιμό της, κατεβαίνοντας στα στήθια της που πάλλονταν στους ρυθμούς της λαχανιασμένης της ανάσας, φτάνοντας ανάμεσα στους μηρούς της, στην πηγή της Ζωής, φιλώντας τους ελαφρά κάνοντάς την να βγάλει ένα σιγανό βογγητό σαν να ξεψυχούσε στην επαφή της καυτής του ανάσας επάνω τους.
«Σε θέλω μέσα μου, τώρα, αγάπη μου», ψιθύρισε η Λένα τραβώντας τον αχόρταγα πάνω στο κορμί της, καθοδηγώντας τον μέσα της.
Η Λένα δεν είχε άλλη φωνή…
οι στεναγμοί και τα αλυχτίσματα γινόντουσαν ένα με φόντο το Πάθος…
Πάθος ικανό να τους αφανίσει και τους δύο…
αγκαλιά…
ενωμένους σε ένα ατέρμονο μεθύσι Ύπαρξης…
η ανάσα της χάθηκε στην κραυγή του…
η κραυγή του χάθηκε στο ρίγος που την διαπέρασε μόλις την άγγιξε…
ρίγος που ανασάλεψε το Είναι του σε μια παλλόμενη συγχορδία…
και την τράβηξε μαζί του σε μια Πτώση…
Πτώση Ανάδυσης σε άλλες καταστάσεις Ύπαρξης πρωτόγνωρες…
Μορφές που οι Σάρκες γίνονται Φως που λαμπυρίζει τρεμοσβήνοντας στο σκοτάδι των άστρων.
Την Στιγμή της Ένωσης…
Με έναν κοινό σπασμό μέσα σε αναφιλητά, η Λένα και ο Άλκης έφτασαν μαζί στην κορύφωση σε ένα μαγικό κρεσέντο οργασμού…
σαν ένας Κοσμικός Ποταμός να ρέει στο Είναι της, κάνοντάς την κοινωνό Άχραντων Μυστηρίων…
Ιερών Γάμων που δεν μπορούν να σπάσουν στον αιώνα τον άπαντα…
σε ένα κρεσέντο ταχυκαρδίας…
Θείας Μουσικής που ανταλλάσουν οι δυο καρδιές…
τα δύο στήθη που λιώνουν το ένα μέσα στο άλλο ηδονικά.
Αιώνια…
«Θεέ μου, νιώθω πως θα πεθάνω», είπε ξέπνοα η Λένα προσπαθώντας να θυμηθεί τις τεχνικές για να ηρεμήσει την καρδιά της, όταν ο Άλκης αποκαμωμένος τραβήχτηκε από μέσα της και ξάπλωσε πίσω, με το χέρι του να κρατά ακόμη σφιχτά το χέρι της.
«Και εγώ. Μα τί είναι ο Έρωτας, αν όχι ένας μικρός θάνατος;» είπε ο Άλκης τραβώντας την για να ξαποστάσει στο στέρνο του. «Σε αγαπώ τόσο πολύ», της είπε φιλώντας τρυφερά το κεφάλι της και χαϊδεύοντας τα μαλλιά της για να την ηρεμήσει, αλλά και για να ηρεμήσει και ο ίδιος. «Αν οι άνθρωποι γνώριζαν την Δύναμη του Έρωτα, δεν θα έκαναν ποτέ ξανά απλώς sex…»
Αποκοιμήθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά. Εκείνη η βραδιά θα τους έμενε αξέχαστη στα χρόνια που θα έρχονταν, όποια και αν ήταν η μονάδα μέτρησής του Χρόνου, σε όποιον πλανήτη και αν βρίσκονταν. Άλλωστε, όπως αποδείχθηκε, όταν δύο άνθρωποι είναι γραφτό από τις Μοίρες να είναι μαζί, θα είναι μαζί, πέρα από τα δεσμά του Χώρου και του Χρόνου.
Μα ακόμη δεν μπορούσαν να φανταστούν τίποτα για τα παιχνίδια που τους ετοίμαζε το Πεπρωμένο τους…
… η συνέχεια στο βιβλίο “Το Φιλί της Μέδουσας”.
Διαβάστε επίσης:
1. Gestalt: Η Δύναμη του ΜΑΖΙ.
2. Το Φιλί της Μέδουσας.
3. Έρωτας, ένας μικρός θάνατος.
Ένα μυθιστόρημα «Επιστημονικής Φαντασίας» για τα χρόνια της Κρίσης και την Μαύρη Σκιά που έχει βυθίσει τον πλανήτη Γη στο Σκοτάδι, με τελευταίο προπύργιο Αντίστασης την Κατεχόμενη Ελλάδα των Μνημονίων.
Όταν κλείσετε αυτό το βιβλίο, η Πραγματικότητα γύρω σας δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια…
ΕΣΕΙΣ δεν θα είστε ποτέ ξανά οι ίδιοι.
©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.