Σκοτάδι και Φως
ΚΑΘΕ άνθρωπος κρύβει μέσα του τόσο το Σκοτάδι, όσο και το Φως…
και είναι ο ίδιος αποκλειστικά υπεύθυνος για το ποιο από τα δύο θα αφήσει να επικρατήσει.
Δεν μπορείς να μιλάς για Φως, αν δεν έχεις γνωρίσει τα πιο πυκνά Σκοτάδια και όποιος γνωρίσει το Φως, δεν κάθεται να μιλάει με τις ώρες για Αυτό.
Απλά το απολαμβάνει…
Όπου “Φως”, μπορείτε να βάλετε “Αγάπη”, “Γνώση”, “Ελευθερία”, “Ειρήνη” και πόσα ακόμη Ουσιαστικά με τα αντίθετά τους.
Οι άνθρωποι τείνουν να μιλούν για αυτό που έχουν ανάγκη, όχι για αυτό που έχουν περίσσευμα.
Μα τα φώτα απλά κρύβουν το Σκοτάδι, δεν το εξαφανίζουν.
Και θαμπωμένοι από τη λάμψη των μπιχλιμπιδιών, όπως κάποτε οι ιθαγενείς των νέων χωρών θαμπώνονταν από τα καθρεφτάκια των κατακτητών, οι ιθαγενείς των πόλεων δεν θέλουν να παραδεχθούν το τι συμβαίνει στην «Πραγματικότητα».
Πώς το Σκοτάδι δεν κρύβεται πια από τα ψεύτικα φώτα των φωταγωγημένων δρόμων…
απλά μετατοπίζεται σε πιο φιλόξενα για Αυτό μέρη.
Στις καρδιές των ανθρώπων…
Γιατί αυτοί δεν θέλουν να ανοίξουν την πόρτα της καρδιάς τους στο Φως.
Καταδικάζοντας έτσι την ράτσα των Ανθρώπων σε αιώνια Σκοτάδια…
Σκοτάδι και Φως…
Όσο πιο δυνατές οι λάμπες των δρόμων, τόσο πιο πυκνά τα αληθινά σκοτάδια που πασχίζουν να κρύψουν.
Φωτισμένοι δρόμοι… Σκοτεινές καρδιές.
Χαμογελαστά πρόσωπα… Μελαγχολικά μάτια.
Ψευδαίσθηση Ευτυχίας και Ελευθερίας σε μια Δυστυχισμένη και Σκλαβωμένη Ελλάδα.
Αν οι άνθρωποι κοιτούσαν τους αγαπημένους τους με την λαγνεία που κοιτάζουν την κάμερα για να βγάλουν μια «selfie», θα ήταν πραγματικά ευτυχισμένοι, τόσο ώστε να μην χρειάζεται να προσπαθούν να πείσουν κανέναν πως είναι ευτυχισμένοι…
Η ομορφιά του προσώπου αποκτάται εύκολα…
ζούμε άλλωστε στην εποχή της πλαστικής Χειρουργικής.
Η ομορφιά της ψυχής αποκτάται όμως δύσκολα στην εποχή της χαμένης Ηθικής…
Τόσο πολλά όμορφα πρόσωπα γύρω μας…
μα τόσο λίγοι ωραίοι άνθρωποι.
Και όμως…
Έρωτας και Αύριο
Μέσα στην Παγωμένη “Πραγματικότητα”, η Φλόγα κάποιων σύγχρονων Καρυάτιδων και κάποιων διαχρονικών Κούρων, αχνοφέγγει κρυφά στα υπόγεια χαλάσματα μιας διαλυμένης Κοινωνίας, αναμένοντας την Στιγμή της Νέας Κοσμικής Έκρηξης.
Και ο πυροκροτητής αυτής της Μεγάλης Έκρηξης που θα καταλύσει την Σκοτεινή Πραγματικότητα κρύβεται σε μια λέξη, μια Μαγική Λέξη.
“Έρως”…
Οι άνθρωποι τείνουν να μιλούν για αυτό που έχουν ανάγκη, όχι για αυτό που έχουν περίσσευμα.
“Αν κοιμόσουν μαζί μου, θα ξυπνούσα αλλιώς…”, γραμμένο σε έναν μισογκρεμισμένο τοίχο ενός ετοιμόρροπου σπιτιού, στα χαλάσματα μιας γκρεμοτσακισμένης κοινωνίας που ψάχνει απεγνωσμένα να αγαπήσει και να αγαπηθεί…
Το Sex είναι εύκολο…
δουλεύει μόνο το Σώμα.
Ο Έρωτας είναι δύσκολος…
συμμετέχουν το Πνεύμα και η Ψυχή.
Κορμιά και μυαλά βρίσκεις.
Ψυχές;
Σκοτάδι και Φως …
το ένα είναι απλά το φόντο του άλλου.
Διαβάστε επίσης:
1. Φλερτάρετε ή chatάρετε;
2. Ο Έρωτας και η Τραγικότητα της Ζωής.
3. “Στιγμές”: αποσπάσματα.
Ολόκληρο το άρθρο, μαζί με πολλά ακόμη, είναι κομμάτι της εκπαιδευτικής ύλης του Εκπαιδευτικού Κύκλου Μαθημάτων μου «Το Παιχνίδι της Δύναμης: Κανόνες και Νόμοι», και μπορείτε να διαβάσετε στο ομώνυμο βιβλίο το οποίο μπορείτε να βρείτε στην ενότητα «Εκδόσεις».
©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.