Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Όνομα και Ταυτότητα
Η Ταυτότητα ενός ανθρώπου δεν ορίζεται από το Όνομα…
ορίζεται από το Σημείο της Γέννησής του σε αυτόν τον Χωροχρόνο.
Το όνομα που μας δίνουν, χωρίς την συγκατάθεσή μας, είναι προς ανάμνηση κάποιου άλλου από εμάς προσώπου, για να μνημονεύεται η ζωή εκείνου του άλλου προσώπου, εις βάρος της δικής μας Ταυτότητας.
Και εκείνο το πρόσωπο περνά “μαγικά” στην Αθανασία, με την βοήθεια των “σφραγίδων” του κοπαδιού ανθρώπων που φέρει το όνομά του και που το ακολουθεί στον Ρου της Ιστορίας.
Ενώ η Ταυτότητα κάθε ενός από το “κοπάδι”, γίνεται Σκόνη στον Κοσμικό Άνεμο…
Το “Χρόνια Πολλά” είναι ευχή όταν γιορτάζει ο άνθρωπος…
την ημέρα των γενεθλίων του.
ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
Τότε μόνο απευθύνεται στον άνθρωπο.
Αλλιώς απευθύνεται στο Όνομα…
Και το Όνομα δεν είναι ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος είναι η Ταυτότητά του…
Ας δούμε το πώς η Δύναμη που κρύβεται πίσω από την Ιδέα με το όνομα “Ποσειδών”, έγινε στην συνέχεια “Άγιος Νικόλαος”…
Η Τρίαινα του Ποσειδώνα που δείχνει την Τρισυπόστατη Ολοκλήρωση του Ανθρώπου, γεννά την Δύναμη. Και η Τρίαινα γίνεται Κεραυνός του Διός, κεραυνός που με την Λάμψη του σκίζει σαν Ζ τα σκοτάδια που φωτίζει πια η Ζωή που δίνει ο Ζεύς.
Ποσειδώνας…
ο Προστάτης και Κυρίαρχος της Θάλασσας, αυτού που ορίζεται πίσω από τον όρο “Κοσμικός Πόντος”.
Αργότερα τη θέση του πήρε ο Άγιος Νικόλαος.
Ο αναγραμματισμός του “Νικόλαος” μας δίνει το “Αλκίνοος” (δυνατός στον νου), βασιλιά των Φαιάκων και γιού του… Ποσειδώνα. (Εξ ου και ο Άλκης Κούρος για τους πιο “μυημένους” στο Φιλί της Μέδουσας).
Ο Άγιος Νικόλαος στη Δύση, ιδιαίτερα τη Γερμανία, έχει τη θέση που έχει ο Άη Βασίλης σε εμάς, και θεωρείται από τους “δώρα φέροντες” (αν και όχι Δαναός…). Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου, τα παιδιά στη Γερμανία βγάζουν στην πόρτα τους μια μπότα και περιμένουν τον Νικόλαο να τους επισκεφθεί με τα δώρα του.
Βέβαια το όνομα δεν είναι Χριστιανικό, αλλά καθαρά Ελληνικό…
Νικόλαος λεγόταν ο κήρυκας των Λακεδαιμονίων στους Αθηναίους, λίγο πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
Ο Άγιος Νικόλαος της Απόκρυφης Παράδοσης
Ο Ποσειδώνας όταν έσμιγε με Πλειάδα, ο γιος ή ο εγγονός που γεννιόταν λεγόταν Λύκος.
Άλλωστε οι Λύκοι, σαν τοτεμικές φιγούρες του Απόλλωνος, συμβολίζουν το Φως…
Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε και έγινε Επίσκοπος σε μια “ιδιαίτερη” περιοχή της Μικράς Ασίας που λεγόταν… Λυκία. Στην Λυκία βρίσκονται οι ρίζες των πρώτων αναφορών που έχουμε για Μυστικές Αδελφότητες στην Αρχαιότητα, στις αναφορές στην Ιλιάδα του Ομήρου που αφορούν στον Γλαύκο, βασιλιά των Λυκίων.
Ο Άγιος Νικόλαος υπήρξε και ηγούμενος στην Μονή… Σιών, όνομα αρκετά γνωστό στους ερευνητές της “Απόκρυφης” Ιστορίας.
Ιδιαίτερη προσοχή απαιτεί το σμίξιμο του Ποσειδώνος με την Θεοφάνη, η οποία είχε πολλούς μνηστήρες. Την μεταμόρφωσε σε προβατίνα και έσμιξε μαζί της σαν κριός, για να γεννηθεί αρνί με χρυσόμαλλο δέρμα. Οι μνηστήρες της έγιναν λύκοι και αλυχτίζουν έκτοτε όλη νύχτα για την Θεοφάνη. Το Χρυσόμαλλο Δέρας αυτού του αρνιού, ήταν και ο λόγος τελέσεως της γνωστής Εκστρατείας των Αργοναυτών, των Ιπποτών ή Αργοναϊτών του Δισκοπότηρου του Graal (για τους πιο “μυημένους” στην Αδελφότητα της Φλόγας).
Ποσειδώνας και Πλειάδες
Η λέξη Ιππότης έχει σαν πρώτο συνθετικό την λέξη “Ίππος”, τοτεμικό ζώο του Ποσειδώνος του Προπελασγικού. Ο αληθινός Ποσειδών συμβολίζει την Δύναμη και η τρίαινά του συμβόλιζε την ενδυνάμωση και ολοκλήρωση του τρισυπόστατου Εαυτού, της Ψυχής, του Πνεύματος και του Σώματος. Η ίδια αυτή τρίαινα μετασχηματίστηκε σε κεραυνό του Διός, άλλης μορφής του Ποσειδώνος, για να υποδηλώσει την Φώτιση. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο Ποσειδών είχε ιδιαίτερη σχέση με το Φως, σχέση που κρύβεται πίσω από τα πολλά παιδιά του με ονόματα που παραπέμπουν σε λύκους.
Με την Πλειάδα Κελαινώ έκανε τον Λύκο, ενώ με την άλλη Πλειάδα Αλκυόνη έκανε την Αίθουσα, με την οποία ο Απόλλων έκανε τον Υριέα, ο οποίος με την σειρά του έσμιξε με την νύμφη Κλονίη για να γεννηθούν ο Νυκτέας και ο Λύκος. Ο Άγιος Νικόλαος στη Δύση, ιδιαίτερα τη Γερμανία, έχει τη θέση που έχει ο Άγιος Βασίλης σε εμάς, και θεωρείται από τους “δώρα φέροντες”. Το βράδυ της 5ης Δεκεμβρίου, τα παιδιά στη Γερμανία βγάζουν στην πόρτα τους μια μπότα και περιμένουν τον Νικόλαο να τους επισκεφθεί με τα δώρα του.
Βέβαια το όνομα δεν είναι Χριστιανικό, αλλά καθαρά Ελληνικό. Νικόλαος λεγόταν ο κήρυκας των Λακεδαιμονίων στους Αθηναίους, λίγο πριν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο…
Η Τρίαινα του Ποσειδώνα που δείχνει την Τρισυπόστατη Ολοκλήρωση του Ανθρώπου, γεννά την Δύναμη…
στην κατεχόμενη Ελλάδα των Μνημονίων, ο Ίππος του Ποσειδώνα συνεχίζει κεκρυμμένος να προστατεύει την των Ελλήνων Ιδέα…
και οι πιο “μυημένοι” Λύκοι ξέρουν τη σημασία του, τόσο τη φανερή, όσο και την απόκρυφη.
Η φανερή σημαίνει πάντα τη ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ…
ή όπως θα έλεγε ο Μεγάλος J.R.R. Tolkien:
“Απ’ τις άψυχες στάχτες φωτιά θα σπιθίσει,
Φως λαμπρό στα σκοτάδια θα βγει,
Το σπασμένο σπαθί ξανά θα κολλήσει,
Κι ο δίχως κορόνα βασιλιάς θα γενεί…”
J.R.R. Tolkien, “The Lord of the Rings”
Διαβάστε επίσης:
1. Έλληνες και Ραγιάδες.
2. “Το Φιλί της Μέδουσας”, αποσπάσματα.
3. “Η Αδελφότητα της Φλόγας”, αποσπάσματα.
©2004-2024 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.