Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Τα κάτεργα που λέγονται “call centers”
Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το κέντρο του Καπιταλισμού, και όχι σε κάποια χώρα του λεγόμενου “Τρίτου Κόσμου”, μεγάλες εταιρείες έχουν αναθέσει την Τηλεφωνική Εξυπηρέτηση των πελατών τους σε φυλακισμένους…
άνθρωποι οι οποίοι χωρίς εργασιακά δικαιώματα αυξάνουν τα κέρδη των αφεντικών, και όχι εργοδοτών τους, παρέχοντας δωρεάν εργασία.
Μια σύγχρονη σκλαβιά και τα κάτεργα που λέγονται “call centers”…
Στην Ελλάδα όπου η λέξη “Ανάπτυξη” είναι από τις λίγες λέξεις που γεννούν ένα χαμόγελο, έστω ειρωνικό, στα χείλη όσων την ακούνε η εύκολη λύση για έναν νέο ή μια νέα πτυχιούχο είναι να δουλέψει, και όχι εργαστεί, στα Τηλεφωνικά Κέντρα…
επιχειρήσεις γνωστές ως “Call Centers”, οι οποίες αφορούν σε τηλεφωνικές πωλήσεις, είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών και εξυπηρέτηση πελατών.
Εκεί όπου δραστηριοποιούνται δεκάδες λαμόγια τα οποία χτίζουν σύγχρονες γαλέρες καταστρατηγώντας κάθε έννοια των λέξεων “εργασιακά δικαιώματα”, “δικαίωμα στην Εργασία”, “σεβασμός στην προσωπικότητα του εργαζομένου” και τόσες άλλες φράσεις Λόγου και Λογικής. Λαμόγια που ξεζουμίζουν επιστήμονες νέους όχι για το ψωμί τους, μα για τα ψίχουλα που τους πετάνε για part time εργασία που ξεγελά την πείνα και την ανάγκη τους για Δημιουργία.
Από το σύνθημα “κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη”, της περιόδου της “Οικονομικής Κρίσης”, περάσαμε στο “σε κάθε σπίτι και ένας τραπεζίτης” της περιόδου της “Κρίσης του Κορωνοϊού”…
του Παγκοσμίου Πειράματος μετάλλαξης της Κοινωνίας και της Οικονομίας.
Με την “τηλεργασία” χιλιάδες πτυχιούχοι οι οποίοι εργάζονται για ψίχουλα μισθού στα call centers των τραπεζών του “Συστήματος”, υποχρεώνονται να δουλεύουν, και όχι να εργάζονται, στα σπίτια τους. Με δικά τους έξοδα για ηλεκτρικό ρεύμα, τηλεφωνικές γραμμές και internet, μειώνοντας τα λειτουργικά έξοδα των τραπεζών για την συντήρηση των εγκαταστάσεών τους, οι οποίες έτσι αποκτούν χιλιάδες… υποκαταστήματα εντελώς δωρεάν.
“Κορωνοϊός”: ένα παγκόσμιο πείραμα ταχείας ανάπτυξης των οικιακών “call centers”
Νομίζετε πως ο εργοδότης σας σάς κάνει χάρη δίνοντάς σας το δικαίωμα να εργαστείτε από το σπίτι (τηλεργασία), συμμετέχοντας στο μεγάλο Παγκόσμιο Πείραμα Μετάλλαξης της Κοινωνίας (συμπεριλαμβάνονται τα εργασιακά) που λέγεται “Κορωνοϊός”;
Ένα Παγκόσμιο Πείραμα μετάβασης στην Νέα, Ψηφιακή Εποχή του Ανθρώπου και τα κάτεργα που λέγονται “call centers”.;
ΛΑΘΟΣ…
ΕΣΕΙΣ του κάνετε χάρη να εργάζεστε για την επιχείρησή του από το σπίτι σας, μειώνοντας τα λειτουργικά του έξοδα συντήρησης της επιχείρησής του.
ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ:
* σας έχει χορηγήσει η επιχείρηση τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείτε, χωρίς να έχετε εγκαταστήσει σε δικούς ΣΑΣ υπολογιστές applications για remote access στους servers της επιχείρησης ΤΟΥ (παραχωρώντας έτσι και σε άλλους το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση στον προσωπικό σας υπολογιστή και τα προσωπικά σας αρχεία).
* σας πληρώνει επίδομα κλιματισμού (θέρμανση ή ψύξη) για τον προσωπικό ΣΑΣ χώρο, από το οποίο εργάζεστε για την επιχείρησή ΤΟΥ.
* σας πληρώνει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος και τηλεφωνικής σύνδεσης για το ρεύμα και το Internet που δαπανάτε για να εργαστείτε από το σπίτι ΣΑΣ για την επιχείρησή ΤΟΥ.
Όλα αυτά προβλέπονται από τον Εργασιακό Νόμο και κανονικά οι εργοδότες υποχρεούνται να κάνουν τροποποίηση Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζομένους που θα εργάζονται από το σπίτι, υπακούοντας πειθήνια στο “μένουμε σπίτι” που τον προστάζουν όλη μέρα τα sites, τα blogs, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση, οι εφημερίδες και οι λογής λογής influencers, και ψώνια, του Facebook, του Instagram και του Twitter…
μέσα τα οποία πληρώνονται από τα κονδύλια της Διαφήμισης των εταιρειών οι οποίες έχουν μειώσει τα λειτουργικά τους έξοδα, κρατώντας τους εργαζομένους τους στο σπίτι, έχοντας έτσι αποκτήσει δεκάδες… υποκαταστήματα ΤΖΑΜΠΑ.
Το έχουν κάνει;
Οικογενειακό άσυλο ή εργασιακός χώρος;
Κάτι πολύ, ΠΟΛΥ, σημαντικό.
ΚΑΝΕΝΑΣ εργοδότης δεν έχει δικαίωμα να στείλει προϊστάμενό σας στο σπίτι ΣΑΣ για να ελέγξει αν κάνετε σωστά την δουλειά σας και να επιβάλει την παρουσία του στον προσωπικό ΣΑΣ χώρο.
Αυτό λέγεται ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ…
και στην Ελλάδα έχουν ΗΔΗ παρατηρηθεί τέτοια φαινόμενα, ΚΥΡΙΩΣ σε “εταιρείες διάθεσης προσωπικού”, στην ουσία βέβαια σύγχρονους δουλεμπόρους. Αυτές που παρέχουν υπηρεσίες τηλεφωνικής υποστήριξης, τα γνωστά “call centers”, σε Πολυεθνικές εταιρείες ανά τον πλανήτη. Πολυεθνικές οι οποίες έχουν βρει “φθηνά” εργατικά χέρια στην Ελλάδα, έχοντας φροντίσει πρώτα να την ρίξουν σε βαθιά οικονομική, και Αξιακή, Κρίση…
Κανένας δεν σου ανεβαίνει στον σβέρκο αν δεν σκύψεις το κεφάλι…
κανένας δεν γίνεται σκλάβος χωρίς την θέλησή του.
Όποιος το κάνει…
χάνει οικειοθελώς τον Ορίζοντα των Ονείρων του.
Ζωή Μεροκάματο στα “Call Centers”
Κοιτάζω τριγύρω μου, ανέκφραστοι όλοι
σαν πτώματα όρθια, μυρίζουν φορμόλη.
Το χαμόγελο χάθηκε απ’ τα μάτια του κόσμου
ανέκφραστες μάσκες, γελώ μοναχός μου.
Ζωή μεροκάματο, χωρίς καρδιοχτύπι
ξεράθηκαν γύρω μου όλοι οι κήποι.
Το Αύριο χάθηκε, καμία ελπίδα
το Σήμερα έγινε ματωμένη λεπίδα.
Ζωές μισακές, απλά να ανασαίνεις
τετράωρο ένσημο, να λες πως δουλεύεις.
Δύστυχοι σκλάβοι σε ξένες γαλέρες
αφέντες των νιάτων γινήκαν οι λέρες.
Ζωή μεροκάματο, χωρίς καρδιοχτύπι
ξεράθηκαν γύρω μου όλοι οι κήποι.
Το Αύριο χάθηκε, καμία ελπίδα
το Σήμερα έγινε ματωμένη λεπίδα.
Διαβάστε επίσης:
1. Μάσκα… ή Φίμωτρο; Ένα Παγκόσμιο Πείραμα Υποταγής Συνειδήσεων.
2. Η Νέα, Ψηφιακή Τάξη Πραγμάτων.
3. Ελλάδα Start Up ή Ελλάδα Shut Down;
©2004-2023 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας.
Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.
Φέρνουμε το Αύριο, Σήμερα…